|
|
|
DUCH ŚWIĘTY
WSPÓLNE
STUDIOWANIE BIBLII
|
Jan 16,7 |
|
Jezus
potwierdza, że Duch Święty jest boską Osobą, mówiąc o Nim „On”, a nie
używając w stosunku do Niego zaimka bezosobowego. |
|
Jan 16,8 |
|
Duch Święty
przekonuje o grzechu. |
|
Mat.
28,19.20 |
|
Duch Święty
jest trzecią Osobą Bóstwa. |
|
Efez.
4,30 |
|
Duch Święty
może być zasmucony. |
|
1 Mojż.
6,3 |
|
Duch Święty
„zmaga” się z nami, prowadząc nas do tego, aby nasze uczynki były dobre. |
|
Rzym.
8,26 |
|
Duch Święty
wstawia się za nami. |
|
Rzym.
8,27 |
|
Duch posiada
rozum. |
|
Rzym.
8,16 |
|
Duch składa
świadectwo, że jesteśmy dziećmi Bożymi. |
|
Gal.
5,22-26 |
|
Duch Święty
powoduje, że w naszym życiu widać Jego owoc. |
|
Ezech.
36,26.27 |
|
Duch Święty
pracuje nad przekształceniem naszego charakteru, dając nam nowe serce. |
|
1 Mojż.
1,2 |
|
Duch
uczestniczył razem z Ojcem i Synem w dziele
stworzenia, uczestniczy również w ponownym
stworzeniu. |
|
Rzym.
8,11 |
|
Dzięki
Jezusowi nie musimy obawiać się śmierci, przez moc Ducha Świętego wzbudzi
On swój wierny lud. |
|
Jan
16,13.14 |
|
Duch Święty
wprowadza nas we wszelką prawdę. |
|
Jan
14,26 |
|
Duch Święty
jest nauczycielem od Boga. |
|
Mat.
12,31.32 |
|
Stałe
odrzucanie przekonywającej, nawracającej, pouczającej mocy Ducha Świętego
jest popełnianiem wiecznego, nieprzebaczalnego grzechu. |
|
Rzym.
8,14 |
|
Gdy
pozwolimy Duchowi Świętemu kierować naszym życiem, stajemy się synami i
córkami Boga. |
Najczęściej stawiane pytania dotyczące Ducha Świętego:
Czego
Biblia uczy na temat języków?
Poniższe
punkty powinny być starannie przeanalizowane, zanim będziemy rozważać
temat daru języków.
1. W drugim rozdziale Dziejów Apostolskich czytamy, że języki,
które apostołowie otrzymali w darze, były rzeczywistymi językami,
służącymi do przełamania bariery językowej w celu przekazania ewangelii i potwierdzenia
prawdy
DZ. AP.
2,4-8.
2. Słowo glosolalia oznacza języki (zob.
OBJ. 14,6).
3. W Dziejach Apostolskich znajdują się tylko trzy wzmianki na
temat języków
DZ. AP.
rozdz. 2.10.19.
W każdym przypadku są obecni ludzie z innych grup językowych.
a.
W Dziejach Apostolskich rozdz. 2 czytamy o rzeczywistych językach (w.
8.11).
b. Korneliusz i jego domownicy po zaakceptowaniu i przyjęciu
Jezusa mówili językami
DZ. AP.
10,46.
Piotr był Żydem, Korneliusz był Grekiem. Korneliusz posługiwał się
językiem, który rozumiał Piotr. To potwierdziło w umyśle Piotra
rzeczywistość nawrócenia Korneliusza (w
DZ. AP.
11,17
znajdujemy potwierdzenie, że był to ten sam dar, który otrzymali
uczniowie).
4.
Paweł miał problem z Kościołem w Koryncie. Kościół ten był często
zamieszany w spory i konflikty. W Koryncie Paweł próbował kontrolować
nadużywanie tego oryginalnego daru. Podał co do tej sprawy następujące
wskazówki:
a.
tylko jedna osoba może mówić w danym czasie
1 KOR.
14,27;
b. zawsze powinien być obecny tłumacz
1 KOR. 14,28;
c. Najwyżej dwie albo trzy osoby mogą mówić na jednym
spotkaniu
1 KOR.
14,27;
d. mówca rozumie i kontroluje to, co zostało powiedziane
1
KOR. 14,32;
e. Bóg nie jest autorem zamieszania
1 KOR. 14,33.
5.
Zalecenia Pawła dotyczyły rozumnej komunikacji między ludźmi
1 KOR.
14,9.19.
6. Ponieważ Duch Święty jakby przekłada nasze modlitwy na język
niebiański, wstawia się za nami przed Bożym tronem, nie jest więc
konieczne, abyśmy mówili językami, których nie rozumiemy
RZYM.
8,26.
7. Skoro największym darem, jaki Bóg nam dał, jest nasz umysł,
bardzo niebezpiecznie jest pozwolić innym mocom go kontrolować. Umysł jest
siedzibą inteligencji. Możemy czcić naszego Boga w świadomości umysłu.
Jakakolwiek forma kultu, która omija umysł, może stanowić emocjonalną
manipulację
FILIP.
2,5.
8. Mówienie językami to tylko jeden z darów duchowych. Nie jest to
oznaka napełnienia Duchem Świętym — takim znakiem jest świadczenie
DZ. AP.
1,6-8!
Nie każdy otrzyma dar mówienia językami (rzeczywistymi językami), aby
głosić ewangelię. Jeżeli będzie to potrzebne do rozwijania Bożego dzieła,
wtedy On udzieli go
1 KOR.
12,6-11.18.29.30.
|
|
|
