STWORZENIE ŚWIATA
A KREACJONIZM

HAROLD COFFIN

Organizmy żyjące dawniej i obecnie dostarczają licznych dowodów stworzenia. Oto cztery spośród wielu ważnych przykładów podane z krótkim opisem.

I. DOWODY NA STWORZENIE

1. Życie jest jedyne w swoim rodzaju. Jest ono o wiele bardziej skomplikowane i złożone niż wyobrażano to sobie pięćdziesiąt lat temu. Intensywne badania nad nim odsłaniają coraz więcej zagmatwanych szczegółów. Naukowcom nie udało się stworzyć życia i w toku badań zostały oddalone perspektywy osiągnięcia tego celu. Nie tylko żywe organizmy są skomplikowane, ale każda jednostka, którą uważamy za żyjącą. Żyjąca komórka jest jedyna w swoim rodzaju i niepowtarzalna. Pochodzenie życia jako dzieła przypadku, bez zewnętrznego, zamierzonego wkładu energii jest wprost nieprawdopodobne, a w rzeczywistości, logicznie rzecz biorąc, niemożliwe.

2. Wszystkie podstawowe rodzaje zwierząt powstały nagle. Teoria ewolucji zakłada, że kompleks żyjących organizmów powstał w ciągu kolejnych etapów — od form prostszych do skomplikowanych. Kambryjskie pokłady, których wiek konwencjonalna geologia oblicza na 600 mln lat, zawierają organizmy żyjące obecnie. Ich prymitywni przodkowie powinni być znalezieni niżej w kolumnie geologicznej, tzn. w prekambryjskich skałach. Tak jednak nie jest. Brak prymitywnych przodków kambryjskich zwierząt był problemem dla ewolucjonistycznej teorii jeszcze przed Karolem Darwinem. Kreacjoniści natomiast wierzą, że Bóg stworzył wszystkie podstawowe rodzaje na początku i pojedynczy, prymitywny przodek nie był formą wyjściową żadnego z nich.

3. Zmiany zachodzące w przeszłości uległy ograniczeniu. Obecnie żyjące organizmy są posegregowane, a najmniejszą jednostkę systematyki organizmów nazwano gatunkiem. Poszczególne gatunki tworzą rodzaje, a rodzaje z kolei — rodziny. Wyższymi kategoriami są rząd, gromada (klasa) i królestwo. Chociaż gatunki i rodzaje kopalnych przodków często różnią się od współczesnych, większość gatunków sklasyfikowanych w rodziny i rzędy używana jest do klasyfikacji również i tych skamielin. A to oznacza, że zmiany, jakie zaszły w organizmach w przeszłości, nie są aż tak duże, by wykluczały je z rodzin i większości sklasyfikowanych gatunków. Skamieniała paproć jest bezspornie paprocią. Karaluch jest karaluchem, a kopalny żółw morski posiada tyle charakterystycznych wspólnych cech ze współcześnie żyjącym, że uważa się je za te same żółwie, mimo małych różnic.

4. Zmiany zachodzące obecnie są ograniczone. Wyhodowaliśmy wiele ras psów, wiele gatunków róż itd., ale te zmiany sprowadzają się zawsze do tego samego — pies dalej jest psem, a róża różą. Mucha owocówka używana była do wielu genetycznych eksperymentów, ale to nie spowodowało, że obecnie jest czymś innym niż zwykłą muchą owocówką. Pszenica rosła od tysięcy lat. Dokonano na niej wiele eksperymentów, ale pszenica jest ciągle pszenicą, nawet gdyby wywołano pewne zmiany w kolorze, wielkości czy smaku. []

II. PIERWOTNIE STWORZONE GATUNKI

Nie wiemy, jakie gatunki zostały stworzone na początku. Opierając się na naszej współczesnej wiedzy, podejrzewamy, że większość organizmów, które są obecnie pogrupowane w rodziny, pochodzi od jednego pierwotnie stworzonego „organizmu-rodzaju”. Inne wyjściowe rodzaje mogą obejmować większą jednostkę (rząd) lub mniejszą (rodzaj). Powstanie nowych gatunków spowodowane było zmianami, jakie następowały po stworzeniu lub potopie. Wszyscy ludzie należą do jednego gatunku i z pewnością reprezentują jeden „rodzaj” stworzony na początku. Zwierzęta i rośliny hodowlane dostarczają nam dowodów, że chociaż zmiany daje się zaobserwować, są one jednak ograniczone. Przypuszczamy, że zmiany pojawiają się wewnątrz „wyjściowych” rodzajów, ale nie między nimi.

III. CZY WAŻNY JEST BRAK OGNIW POŚREDNICH?

Wiele teorii zostało opracowanych w tym celu, by uzupełnić brakujące ogniwa. Poniżej przedstawiamy kilka najbardziej znanych i najważniejszych z nich.

1. Archeopteryks. Występujący u tego ptaka długi ogon z piórami ułożonymi symetrycznie wzdłuż osi jest dzisiaj niespotykany u ptaków, tak samo osadzone w zębodołach zęby i pazury na skrzydłach. Są także inne cechy, które wskazują na podobieństwo do gadów. Charakterystycznymi ptasimi cechami, składającymi się na to, że całość jest formą latającą, są pióra, skrzydła zdolne do lotu i dobrze rozwinięty obojczyk z przymocowanymi mięśniami piersiowymi. Fizjologiczne właściwości oraz przeznaczenie narządu to często podawane informacje, ale są one trudne do określenia na podstawie skamieliny. Istnieją pewne kontrowersje między paleontologami, co do ważności archeopteryksa jako dobrego ogniwa pośredniego. Charakterystyczne dla form gadzich cechy, takie jak długi ogon i pazury na skrzydłach są w pełni rozwinięte, tak samo jak skrzydła i pióra charakterystyczne dla ptaków. Dobre ogniwo powinno mieć pewne, nie do końca rozwinięte cechy, np. częściowo wykształcone skrzydła i pióra. A tak jest to raczej krzyżówka gadów z ptakami, a nie przejściowe, łączące ogniwo. Niedawno znalezione w pokładach skalnych z tego samego okresu co archeopteryks szkielety współczesnych ptaków rzuciły dodatkowe światło na temat ważności archeopteryksa jako ogniwa pośredniego. Kreacjoniści przyjmują, że to stworzenie jest starożytnym ptakiem i posiada wiele cech różniących go od współczesnego ptaka.

2. Szereg rozwojowy konia. Ten powszechnie przedstawiany szereg został narzucony jako przekonujący argument na poparcie ewolucji. Pierwszy przodek konia (eohippus) został najpierw nazwany hyrakoterium i zaliczony do rodziny hyrax. Hyrax, zwierzę wielkości kota, żyjące na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce, występuje dość licznie i jest szeroko rozpowszechnione. Przypomina świstaka amerykańskiego, świnię, królika, świnkę morską itp., zależnie od miejsca występowania. Gdy szereg ewolucyjny konia została połączony w całość, hyrakoterium został przemianowany na eohippus i umieszczony na początku tego szeregu rozwojowego. Taka kolejność ewolucyjna pojawiła się w książkach i muzeach kilkadziesiąt lat temu. Stało się jasne, że było to błędne uproszczenie, ponieważ wkrótce przedstawiono ogólny zarys nowej teorii. Reszta zwierząt, nawet jeśli reprezentują w prostej linii formę rozwojową konia, nie ma tak naprawdę większego znaczenia ewolucyjnego. Żadne z nich nie pochodzi od „nie-konia”, ponieważ nie rozwinęło się z niego. Kreacjoniści akceptują zmiany wewnątrz podstawowych rodzajów zwierząt. Uważają jednak, że zmiany między rodzinami i wyższymi kategoriami w klasyfikacji nie są poparte przez jasne dowody w postaci kopalnych czy też obecnie żyjących organizmów. Szereg rozwojowy konia, który miał wykazać, jak duże zmiany zaszły między zwierzętami przejściowymi, może być przykładem tego, że w istocie są to zmiany niewielkie. []

3. Hesperornis. Literatura naukowa informuje, że ten duży nielatający ptak nie posiada skrzydeł, ma zęby w zębodołach i gadzie oczy. Pewien mówca podsumowujący obrady z tym związane podkreślił, że zostały odkryte tylko trzy czaszki i to niekompletne — nie odnaleziono dolnych szczęk. Te, które odkryto w sąsiednich warstwach, były szczękami dolnymi należącymi do ptaków. Kwestionuje się poprawność tych przypuszczeń. Obecnie uważa się, że szczęki te należą do małego wodnego gada, którego liczne szczątki znaleziono w tych samych pokładach. Jeżeli jest to prawdą, obecność zębów jest oczywista, ponieważ szczęki są gadzie, a nie ptasie. Brak kości skrzydeł w skamielinach tych stworzeń o niczym jeszcze nie przesądza, ponieważ mogą one być kiedyś rozpoznane lub odkryte w innych skamieniałościach. Powiększone oczodoły hesperornis mogły być wynikiem procesu skamienienia.

4. Sejmuria. Płazy i gady (np. salamandry i jaszczurki) mają często bardzo podobny szkielet, wielkość, kształt oraz cztery kończyny służące do poruszania się po lądzie. Sejmuria uważana jest za brakujące ogniwo między tymi dwiema grupami. Różnice między nimi, zauważone jedynie w trakcie porównywania szkieletów, okazują się niewielkie, albo wręcz nie występują wcale. Wyraźne i zauważalne różnice między tymi dwoma grupami to miękkie części ciała i sposób składania jaj. Płazy składają małe, galaretowate jaja w wodzie, podczas gdy gady składają jaja na lądzie w kapsułkowatych błonkach otoczonych skorupką. Osobliwości miękkich części ciała i sposoby składania jaj są trudne do określenia na podstawie skamieniałości. Ponieważ szkielet sejmurii posiada cechy pośrednie między płazami a gadami, uważa się ją za anatomiczne i reprodukcyjne „przejście” między tymi dwiema grupami. Ze względu na to ważne założenie sejmuria jest ważnym, brakującym ogniwem tylko dla tych, którzy zgadzają się z teorią ewolucji.

5. Aysheaja. Jest to skamieniały robak znaleziony w kambryjskich pokładach w Kolumbii Brytyjskiej. Uważa się go za formę przejściową między robakami a stawonogami (owady, skorupiaki itd.). To twierdzenie może być kwestionowane, ponieważ robaki i stawonogi są znajdowane w tych samych pokładach co aysheaja. Skały i osady poniżej osadów kambryjskich nie stwarzają żadnych przesłanek dla ewolucyjnego rozszerzenia tych trzech gałęzi drzewa życia.

IV. OBECNE KIERUNKI W TEORII EWOLUCJI

W ostatnich latach stopniowo odchodzi się od tradycyjnej wizji neodarwinizmu (stopniowej ewolucji). Niezadowolenie budzi brak ogniw pośrednich. Nagłe pojawianie się, między długimi okresami stagnacji i zastoju, pewnych organizmów zostało dodane do teorii ewolucji. Uważa się, że nastąpiło tak zwane „punktowe zrównoważenie”, tzn. małe grupy organizmów pod wpływem środowiskowej presji ulegały szybkim zmianom adaptacyjnym. Podczas tej „szybkiej ewolucji” tylko kilka okazów jest dostępnych jako skamieliny, i stąd te luki. Znalezione skamieliny reprezentują jednostki należące do większych populacji, które uległy niewielkim zmianom podczas długiego okresu czasu. []

Ta teoria jest wykorzystywana do tłumaczenia wszystkich brakujących ogniw. Gdyby „punktowe zrównoważenie” rzeczywiście występowało w przyrodzie, można byłoby tłumaczyć tylko te luki, które istnieją między szeregami lub mniejszymi grupami. Skamieliny powinny ukazywać ciąg między grupami wyższych kategorii w klasyfikacji.

Koncepcja „ewolucji drogą doboru naturalnego” lub „naturalnej selekcji” jest w dzisiejszych czasach w mniejszym stopniu przyjmowana bezkrytycznie. Dlaczego tak się dzieje, że jeden organizm bardziej przystosowuje się do otoczenia niż inny, jest trudne do określenia. Co wydaje się bardziej logiczne z ludzkiego punktu widzenia, może nie być korzystne z „punktu widzenia” danego organizmu. Np. jeśli zęby jadowe sprawiają, że grzechotnik jest bardziej przystosowany, to dlaczego wiele innych węży, które nie są jadowite, zupełnie dobrze egzystuje. Jeśli kolce wpływają na to, że róża jest przystosowana, to dlaczego inne rośliny mogą żyć bez kolców? Wiele zmian, jakim uległy rośliny i zwierzęta, ma niewielki wpływ na ich przeżycie czy nawet życie. Nie przyniosły ani szkody, ani korzyści organizmowi.

Poglądy współczesnych uczonych różnią się od poglądów głoszonych przez ewolucjonistów przed kilkudziesięciu laty. Większość laików nie wie o tych zmianach. Niestety, pod wpływem przekory czy ignorancji w sprawie mechanizmu powstania organizmów wielu badaczy żywych organizmów zakłada, że rośliny i zwierzęta pochodzą od wspólnego przodka. Wiele niejasności w mechanizmie powstania organizmów było argumentem używanym przez kreacjonistów w początkowym okresie konfliktu między kreacjonistami a ewolucjonistami. Ci ostatni mieli pretensje do kreacjonistów o to, że nie potrafią udowodnić i pokazać zjawiska stworzenia. Ten argument jest niestety obosieczny.

V. WNIOSKI

Kreacjoniści mają dobre dowody naukowe na poparcie swoich wierzeń. Dowód inteligentnego zaplanowania, brak wielkich zmian w dawnych i obecnie żyjących organizmach, niemożność potwierdzenia w przyrodzie teorii brakujących ogniw i ewolucyjnych zmian podkreślają wyższość idei szczególnego stworzenia. Próby naukowego podważenia niezmiennej i wiecznej prawdy o stworzeniu napełniły nas jeszcze większą ufnością w moc Boga i wzmocniły naszą wiarę w Niego.

czytaj także:
NAUKOWA RELIGIA CZŁEKOKSZTAŁTNYCH

[]

główna | pastor | lekarz | zielarz | rodzina | uzależnienia | kuchnia | sklep
radio | tematy | książki | czytelnia | modlitwa | infoBiblia | pytania | studia | SMS-y
teksty | historia | księga gości | tapety | ułatwienia | technikalia | e-Biblia | lekcje
do pobrania | mapa | szukaj | autorzy | nota prawna | zmiany | wyjście

© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Bank: BPH PBK VI/O w Warszawie, PLN: 11 1060 0076 0000 3200 0074 4691
Bank Swift ref. BPH KPL PK