Co powoduje, że wybieramy daną osobę? Istnieje kilka pozytywnych i negatywnych powodów zawierania małżeństw. Oto kilka negatywnych:

• Z litości do danej osoby.

• Aby zrobić komuś na złość.

• Aby uciec od nieszczęśliwej sytuacji w domu.

• Aby podnieść społeczną pozycję lub udowodnić, że jest się dorosłym.

Podczas gdy dwa ostatnie powody są do zaakceptowania, same w sobie nie stanowią jednak odpowiedniego fundamentu dla małżeństwa.

Chcielibyśmy zaproponować trzy pozytywne powody do zawarcia małżeństwa. Wszystkie trzy mają tendencje do mieszania się ze sobą.

• Aby pomóc jednostce w osiągnięciu pełnego i sensownego życia.

• Aby pomóc jedno drugiemu wyjść naprzeciw potrzebie miłości, akceptacji, poczuciu bezpieczeństwa, aby wzajemnie się poznać i stać się twórczym.

• Aby mieć kogoś szczególnego, z kim można będzie się związać, żyć we wspólnocie, rozwijać społecznie, psychicznie, umysłowo i duchowo przez całe życie.

Porozmawiajmy teraz o procesie doboru towarzysza życia. Mówiąc o doborze partnera mamy na myśli pewien proces, ponieważ nie jest to coś, co należy robić pod wpływem chwili, ale raczej traktować to należy jak całe przedsięwzięcie, które winno być zrealizowane w pewnym okresie czasu.
W każdym procesie doboru ważną sprawą jest określenie kryteriów lub wskazówek, sprawdzenie odpowiedniej ilości określonych opcji, wyeliminowanie takich opcji, które są mniej pożądane i wybór takich, które uważa się za najbardziej pożądane. Jeżeli w dobieraniu partnera zostaje zastosowany powyższy proces, to z Bożym przewodnictwem jest możliwe wybranie odpowiedniej osoby, z którą zwiąże się życie. Oczywiście, kryteria jednostki powinny stać w zgodzie z Bożymi wskazówkami, a idealizm powinien mieszać się z realizmem. Nikt przecież nie jest doskonały.

W niektórych kręgach kulturowych rodzice wybierają swoim dzieciom towarzysza życia. Często dokonują tego z dużym powodzeniem. Istnieje biblijny przykład takiego rodzaju rodzicielskiego doboru w osobie Rebeki dla Izaaka. Biblia odnotowuje ich głęboki, długotrwały związek. W Stanach Zjednoczonych, jak i wielu innych krajach, główna odpowiedzialność za dobór partnera pozostaje w rękach samych młodych. I chociaż faktycznie to oni muszą dokonać własnego wyboru, zarówno pomoc rodziców jak i innych znaczących osób, takich jak duchowni, nauczyciele lub doradcy ma wielką wartość i powinna być wykorzystywana.

Każda osoba powinna starać się dobrze rozwinąć kryteria doboru lub oczekiwania, jakie wiąże ze swoim partnerem. Te kryteria będą najprawdopodobniej zawierały następujące kategorie:

• określenie wyglądu zewnętrznego,

• charakterystykę osobowości,

• znaczenie określonych wartości,

• przekonania religijne i tło kulturowe,

• znaczenie odpowiednich umiejętności wychodzenia naprzeciw potrzebom każdej ze stron.

Najczęściej pierwszymi czynnikami, które pociągają ludzi poszukujących towarzysza życia, są cechy zewnętrzne. Niektórzy kładą wielki nacisk na budowę ciała, owal twarzy i inne fizyczne atrybuty. Wygląd zewnętrzny jest ważny i należy dołożyć wszelkich starań, aby zaspokoić pod tym względem oczekiwania jednostki. Jednakże mądrością jest wznieść się ponad fizyczny wymiar i rozważyć jeszcze przed podjęciem ostatecznej decyzji, podobieństwa wartości moralnych, osobowości, a także potencjał w niesieniu sobie wzajemnej pomocy w zaspakajaniu potrzeb.

Zdrowie jest czynnikiem ważnym i powinno być wzięte pod rozwagę. Istnieją bowiem pewne związki pomiędzy zdrowiem małżonków a ich szczęściem małżeńskim. Jest tak, jak się wydaje, iż osoby zdrowe, bardziej niż chore, posiadają szczęśliwe związki.

W wyborze życiowego partnera każdy powinien dobrze przyjrzeć się cechom charakteru kandydata. E.G. White w książce „Chrześcijański dom” opisuje kilka przymiotów żony stwierdzając, że powinna być dojrzała, kochająca, być dobrą ekonomistką, rozważną i pracowitą. Salomon wychwalał ekonomiczne i wychowawcze przymioty cnotliwej żony i matki. O mężach ta sama autorka mówi, że powinni mieć cechy czystości, pilności, postępu, uczciwości i miłości oraz bojaźni Bożej. Troskliwość, cierpliwość, uprzejmość, szacunek dla innych, wolność od nadmiernej zazdrości, elastyczność, brak egoizmu, zaufanie, optymizm, zdolności przystosowawcze, duch pełen współczucia i chęci przebaczenia — to pożądane cechy u przyszłych partnerów. Mieszanka większości tych przymiotów będzie pomocna w stworzeniu szczęśliwego domu. []

Kiedy wybieramy towarzysza ważne jest, aby wyodrębnić osobę, która jest najlepszym uzupełnieniem lub partnerem dla ciebie. Równie ważne jest, aby wybierając możliwie najlepszego partnera, starać się także być możliwie najlepszym partnerem. Jeśli ktoś chce znaleźć najlepszego partnera, sam także musi być najlepszy.

A teraz podsumujmy to wszystko. Wybieranie partnera powinno poprzedzić studium nakazów biblijnych, jakie odnoszą się do małżeństwa. Należy stale konsultować się z Bogiem poprzez regularną modlitwę, i to podczas całego procesu wybierania partnera. Starajcie się także uzyskać pomoc od rodziców i innych doświadczonych osób w czasie takiego studium.

Poznawajcie siebie na tyle obiektywnie, na ile to możliwe, włączając w to swoje wartości moralne, cele, atuty, słabości, rzeczy ulubione i nie lubiane. Weźcie pod uwagę swoją potrzebę czułości, uznania i wolności we wzrastaniu i byciu sobą. Ustalcie powód dla którego chcecie się pobrać i pomyślcie jakimi wartościami uda się wam zasilić małżeński związek.

Następnie, poznajcie swojego przyszłego partnera w podobny sposób w jaki staracie się poznać siebie, zwracając uwagę na wartości, cele, potrzeby, mankamenty, atuty, itp.

Po trzecie, poznawajcie działania swoich prawdopodobnych kandydatów na małżonków. Określcie szczególne powody, dla których oboje chcecie się pobrać. Weźcie pod uwagę wasze przypuszczalne wzajemne oddziaływanie, nie tylko jako nowożeńców, lecz jako praktykujących chrześcijan, jako przypuszczalnych rodziców i partnerów w wieku dojrzałym, jak i w podeszłych latach. Zastanówcie się, czy będziecie w stanie akceptować się wzajemnie i czy będziecie mogli skutecznie współdziałać w zmieniających się sytuacjach życiowych.