 |
|
|
| nadzieja.pl > pastor on-line > przynależność do..., cz. 19 |
dokument tekstowy |
||
|
PRZYNALEŻNOŚĆ DO KOŚCIOŁA BOŻEGO |
|
Powstał nowy Kościół, Kościół chrześcijański, stworzony w wyniku misji Chrystusa i ewangelizacji. „I wstąpił na górę, i wezwał tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego. I powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii”3. „A Jezus przystąpiwszy rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”4. Kościół chrześcijański został założony przez Chrystusa. Stał się ludem wybranym. Jednak już w II wieku n.e. wkradło się do tego Kościoła odstępstwo. Część chrześcijan podążała nadal drogą wyznaczoną przez Boga. Inni poszli własną drogą, wciąż nazywając się chrześcijanami. Stworzonych zostało wiele Kościołów chrześcijańskich o różnych doktrynach, z których każdy twierdzi, że jest Kościołem prawdziwym. Ponieważ jednak prawda jest tylko jedna, zatem jest tylko jeden prawdziwy Kościół5.
Pismo Święte
mówi o dwóch systemach kościelnych, które ukazuje w symbolach kobiet:
czystej (prawdziwy Kościół), występującej w Obj. 12, i wszetecznej
(fałszywy Kościół), występującej w Obj. 17. W oczach Boga istnieją więc
tylko dwa Kościoły. Jeden to ten, który jest Jego Kościołem,
reprezentującym czyste biblijne zasady, oraz ten drugi, obejmujący
wszystkie wyznania i religie, które być może mają nawet wiele nauk Bożych,
ale te nauki są zmieszane w jakimś procencie z naukami nieboskiego
pochodzenia. Nawet Kościół, który ma 99% nauk Bożych, jest Kościołem
fałszywym! [ Po czym więc poznać ten jeden, jedyny prawdziwy. Pismo Święte identyfikuje go. Stwierdza, że ten Kościół posiada niezmienne przykazania Boże (dekalog w wersji biblijnej), wiarę Jezusa, wytrwanie świętych i ducha proroctwa6. Przez wszystkie wieki istnieli ludzie, którzy wyróżniali się tymi cechami. Najpierw był to Kościół okresu mesjańskiego i apostolskiego. Później nastał Kościół wielkiego ucisku. Odstępczy chrześcijanie prześladowali chrześcijan wiernych Bogu. W tym czasie pojawili się waldensi, albigensi, zwolennicy Wicklifa i Husa, którzy nawiązywali do nauk apostolskich. W wieku XVI przyszła reformacja protestancka. Powstali tacy mężowie Boży jak Luter, Kalwin, Zwingli, którzy byli kolejnymi ogniwami Kościoła Bożego na ziemi. Dalej byli pietyści, metodyści i baptyści. Ostatnim ogniwem według proroczej zapowiedzi Biblii jest tzw. „Kościół ostatków”. To właśnie Kościół adwentystyczny stał się wypełnieniem proroczej zapowiedzi Pisma Świętego. Posiada bowiem wszystkie znamiona Kościoła Bożego. Naucza wszystkich dziesięciu Bożych przykazań, łącznie z przykazaniem czwartym, mówiącym o święceniu soboty; naśladuje Jezusa Chrystusa; wierzy nie tylko w Jezusa, ale i Jezusowi; wytrwale czeka na Jego powrót oraz posiada ducha proroctwa. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego ma szczególne posłannictwo. Przekazuje całemu światu poselstwo o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Ponieważ tylko jeden Kościół jest prawdziwy, kwestia przynależności kościelnej nie jest sprawą obojętną. Wróćmy do rozdziału 4. Ewangelii Jana. Opisana jest tam rozmowa Jezusa z kobietą samarytańską. Jezus był Żydem, a Żydzi, jak wspomniałem na początku, stanowili Kościół Boży. Samarytanie wyznawali religię podobną do żydowskiej. Nie uznawali jednak świątyni jerozolimskiej, gdzie indziej oddając szczególną cześć Bogu. Być może Samarytanka argumentowała: „W naszym Kościele też nie każą robić źle, to znaczy kraść, zabijać, kłamać”, jak to stwierdza dzisiaj wiele osób. Chrystus nie powiedział jej, że nie ma znaczenia, do jakiego Kościoła się należy, byle dobrze żyć. Bardzo wyraźnie wskazał prawdziwy Kościół tamtych dni, mówiąc: „Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo zbawienie pochodzi od Żydów”7. Dzisiaj sytuacja jest analogiczna. Bóg jasno w swoim Słowie określił prawdziwy Kościół. To prawda, że w różnych społecznościach Bóg ma swoje dzieci, ale prawdą jest również, że skierował do nich specjalny apel, specjalne poselstwo, aby wyszły stamtąd8, przyłączyły się do Kościoła Bożego i stały uczestnikami Bożych błogosławieństw9, „aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej”10. Oczywiście sama przynależność do Kościoła nikogo automatycznie nie zbawia, jednak nie jest sprawą obojętną. Ma doniosłe znaczenie dla życia duchowego człowieka. Nie jest wiec rzeczą błahą, do którego Kościoła należymy.
zobacz także: |
|
[ |
||||
|
główna |
pastor |
lekarz |
zielarz |
rodzina |
uzależnienia
| kuchnia
| sklep |
||||
|
|
||||
|
© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. |
||||
 |
|
|||
Pismo
Święte stwierdza, że Bóg ma na ziemi swój Kościół. Jest to Kościół, który
reprezentuje boskie nauki, a doktrynę posiada zgodną z Biblią.
Przynależność do Kościoła Bożego ma doniosłe znaczenie. W czasach Starego
Testamentu prorok Joel napisał: „Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia
Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie
wybawienie”1. Powiedział tak dlatego, że w owym czasie ludem
(Kościołem) Bożym był naród izraelski. W podobnym tonie jest wypowiedź
Chrystusa: „Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo
zbawienie pochodzi od Żydów”2. Gdy Żydzi odrzucili definitywnie
Jezusa jako Mesjasza, tym samym przypieczętowali na siebie wyrok. Bóg
odrzucił ich jako naród wybrany. Przez wiele wieków Pan ich napominał,
lecz Jego napomnienia nie były przyjmowane. Wreszcie czas łaski dla tego
narodu się skończył.
