|
„Dlatego
powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom odpuszczone, ale
bluźnierstwo przeciw Duchowi nie będzie ludziom odpuszczone. A jeśliby
ktoś rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; ale
temu, kto by mówił przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone ani
w tym wieku ani w przyszłym”1.
Co Jezus
miał na myśli wypowiadając te słowa? Dlaczego jakiś grzech ma być
nieprzebaczalny? Jak może dojść do takiego grzechu? Te pytania wywołują
zakłopotanie. Wiele osób zamęczało się myśląc, czy przypadkiem nie
popełnili grzechu nieprzebaczalnego, gdyż nikt z nas nie jest uwolniony od
możliwości popełnienia go.
NA CZYM
POLEGA DZIAŁALNOŚĆ DUCHA ŚWIĘTEGO?
Duch Święty
przekonuje o grzechu2, wszczepia miłość Bożą w nasze serca3,
umacnia nas w życiu duchowym4, dokonuje nowego stworzenia5,
wprowadza we wszelką prawdę6, pomaga w słabościach naszych7.
Wykonuje dla człowieka ściśle określoną pracę. Każdy nasz odruch w
kierunku dobra i prawdy jest Jego dziełem. Każde pragnienie uświęcenia
jest nam dane i podtrzymywane przez Niego. Przekonanie o grzechu,
nawrócenie, odrodzenie, wiara, posłuszeństwo i wszystkie inne przemiany
związane z naszym zbawieniem dokonywane są Jego mocą i żadna z nich nie
może zaistnieć bez Niego. On jest również jedynym zastępcą Chrystusa na
ziemi.
CZY
LUDZIE MOGĄ OGRANICZYĆ PRACĘ DUCHA ŚWIĘTEGO?
Oczywiście,
tak jak i działanie Jezusa na rzecz człowieka8. Oto cztery
stopnie prowadzące do ograniczenia działalności Ducha Świętego:
1.
Zasmucenie. „A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym
jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia”9.
2. Tłumienie (gaszenie). „Ducha nie gaście”10.
3. Sprzeciwianie się. „Ludzie twardego karku i opornych serc
i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, jak ojcowie wasi,
tak i wy!”11
4. Zatwardzanie serca. „Ale napominajcie jedni drugich
każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj, aby nikt z was nie
popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu”12.
W
konsekwencji Duch Święty opuszcza człowieka. Tak było m.in. w życiu
pierwszego króla izraelskiego — Saula. „A gdy od Saula odstąpił Duch
Pański, zaczął go trapić duch zły (...) I pytał się Saul Pana, ale Pan nie
dał mu odpowiedzi ani przez sny, ani przez święte losy, ani przez
proroków”13. Tak było również w życiu ludzi przedpotopowych14,
faraona15, króla Heroda16 czy Judasza17. []
CO ZATEM
JEST GRZECHEM PRZECIWKO DUCHOWI ŚWIĘTEMU?
Grzech
przeciwko Duchowi Świętemu nie jest jednym odizolowanym czynem zła, takim
nawet jak morderstwo, kłamstwo, kradzież czy nieczystość. Jest to stan
nieodwracalnej zatwardziałości serca dla Ducha Bożego, aby nie mógł
dokonać swego dzieła. „Jedynym grzechem nieprzebaczalnym jest grzech
uporczywego odmawiania przebaczenia, jakie Bóg ofiaruje wszystkim”18.
Taki wniosek możemy wyciągnąć z lamentów nad starożytnym Izraelem i ze
stanowiska Żydów współczesnych Jezusowi19.
PRZEZ CO
GRZECH STAJE SIĘ NIEWYBACZALNY?
Przez brak
pokuty, czyli opamiętania się. Człowiek, który swe serce stale zamyka na
działanie Ducha Świętego, niszczy umyślnie swoją zdolność opamiętania się.
Przez uporczywe tłumienie lub sprzeciwianie się Duchowi Świętemu możemy
zniszczyć jedyny kanał łączności między sobą i niebem, pozbawiając się
przez to ratunku.
JAK
UNIKNĄĆ POPEŁNIENIA GRZECHU NIEWYBACZALNEGO?
1.
Utrzymujmy swe serce w czujności na najdelikatniejszy dotyk Ducha Bożego20.
2. Strzeżmy się postawienia pierwszego kroku na drodze
świadomego sprzeciwiania się woli Bożej21.
3. Pielęgnujmy zwyczaj natychmiastowego posłuszeństwa,
kiedykolwiek odkryjemy nowe obowiązki wobec Boga22.
„Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych”23.
PRZYPISY:
1 Mat. 12,31.32.
2 Jan 16,8.
3 Rzym. 5,5-7.
4 Efez. 3,16.
5 Jan 3,1-8.
6 Jan 16,13.
7 Rzym. 8,26.
8 Por. Obj. 3,20; Przyp. Sal. 28,9.
9 Efez. 4,30.
10 1 Tes. 5,19.
11 Dz. Ap. 7,51.
12 Hebr. 3,13.
13 1 Sam. 16,14; 28,6.
14 1 Mojż.6,3.5.11.12.
15 2 Mojż.8,15.
16 Łuk. 23,8.9.
17 Łuk. 22,3.
18 S. Mc Laren, Grzech, s. 14.
19 Zob. 2 Kron. 36,15.16; Mat. 6,23; Jan 3,19.20.
20 1 Sam. 3,10.
21 4 Mojż.22,18; Izaj. 50,5.
22 Ps. 119,33.60.
23 Hebr. 3,7.8.
|
|