 |
|
|
| nadzieja.pl > pastor on-line > Biblia mówi..., cz. 7 |
dokument tekstowy |
||
|
BIBLIA MÓWI PRAWDĘ |
|
W takiej sytuacji znalazł się kilka tysięcy lat temu Józef, jedenasty syn Jakuba, sprzedany jako niewolnik karawanie kupieckiej Ismaelitów. Sprzedali go jego zazdrośni bracia. I teraz znalazł się w męczącej podróży do Egiptu. Załamany okrucieństwem braci i perspektywą, że zostanie sprzedany jako zwykły niewolnik i nigdy już nie zobaczy domu ojca, zasmucił się jeszcze bardziej. Nawet widok potężnych piramid i niewiarygodnego sfinksa nie interesował go wcale z powodu bólu serca, gdy przypomniał sobie ostatnie wydarzenia. Bardzo szybko Ismaelici sprzedali Józefa Potyfarowi, dowódcy straży przybocznej faraona. I stało się tak, że rozpieszczony syn jednego z najbogatszych ludzi w Kanaanie, młodzieniec którego wszelkie potrzeby były zaspokajane, stał się niewolnikiem, gotowym na każde zawołanie swego pogańskiego pana. Przestraszony i samotny, Józef zwrócił się po pocieszenie do Boga swego ojca, postanawiając pozostać mu wiernym za wszelką cenę.
Potyfar
szybko zauważył uczciwość Józefa i jego zdolności organizacyjne. Stopniowo
powiększał zakres jego odpowiedzialności, aż Józef stał się nadzorcą
całego majątku. Pismo Święte w Księdze Genesis 39,3 mówi o Józefie: „Pan
jego widział, że Bóg jest z nim i sprawia, iż we wszystkim, co czyni, ma
powodzenie”. Ale gdy wszystko szło już tak dobrze, wtedy żona Potyfara
oskarżyła fałszywie Józefa o próbę gwałtu, a Potyfar wtrącił go do
więzienia. Ale nawet w więzieniu zauważono jego talent organizatorski.
Zwierzchnik ustanowił go przełożonym nad więźniami.
Poruszony
zdolnością Józefa do wykładania snów, faraon jego właśnie ustanowił
zarządcą Egiptu. W wieku 30 lat stał się on najpotężniejszą po faraonie
postacią tego kraju. I tak jak przepowiedział Józef, Egipt doświadczył
przez pierwszych siedem lat obfitych zbiorów. Wybudował Józef ogromne
spichrze, gdzie zebrał wielkie ilości zboża na okres siedmioletniego
głodu. [ Rodzi się pytanie, czy historia Józefa nie jest przypadkiem jedynie mitem, żydowskim opowiadaniem ludowym lub legendą biblijną? Sceptycy a nawet historycy mówili tak przez wiele lat. Naśmiewali się z biblijnego przekazu o chłopcu-niewolniku, który stał się władcą, i odrzucili sprawozdanie Księgi Genesis o siedmiu latach głodu w Egipcie, nazywając to jedynie fikcją. Ale odnaleziona inskrypcja, która została wyryta na skale w pobliżu pierwszej katarakty na Nilu, mówi nam: „Zebrałem zboże. Uważnie doglądałem czasu siania. A gdy powstał głód, jaki trwał wiele lat, rozdawałem zboże”. I znowu: „Nil nie przybierał przez okres siedmiu lat. Trawy zwiędły. Wybudowano magazyny. Wszystko zostało zjedzone”. Znaleziono także w pewnym grobie w Egipcie reminiscencję snu faraona, przedstawiającą siedem tłustych i siedem chudych krów. Niektórzy mówili, że jest rzeczą niewiarygodną, aby znienawidzony semicki pasterz mógł zdobyć tak wysoką pozycję w Egipcie. Ale gdy sięgamy wstecz do historii, zauważamy, że był taki okres, w którym mogło to się wydarzyć. Gdy semiccy Hyksosi pokonali egipską dynastię w roku 1780 p.n.e., rządzili w kraju nad Nilem przez 235 lat. Najeźdźcy ustanowili własną linię faraonów. Choć znienawidzeni, Hyksosi mogli zaufać Józefowi, który był także Semitą. Czas całkowicie temu odpowiada. Łopata archeologów wyważyła okno do przeszłości, potwierdzając historie biblijne na glinianych tabliczkach, ukrytych manuskryptach, kamiennych cylindrach i hieroglifach ozdabiających stelle, groby i ściany świątyń. Przez wieki sceptycy i krytycy podważali wypowiedzi Biblii, jej historyczność, kpili z jej proroctw i śmiali się z jej duchowego autorytetu. Historia Biblii jest jednak fascynująca. Nigdy nie było takiej książki! Niektórzy jej zaprzeczali, inni odrzucali, lekceważyli, palili. Inni umierali z jej powodu.
Znany
sceptyk Wolter chwalił się raz: „Słabo mi się robi, gdy słyszę, jak ludzie
powtarzają, że dwunastu mężczyzn założyło religię chrześcijańską. Mogę
udowodnić, że jeden wystarczy, aby ją obalić”. Przepowiedział, że za sto
lat Biblia będzie zupełnie nieznana. Minął cały wiek. Co ze słowami
Woltera? Czy Biblia jest nieznaną księgą? Dzisiaj dokładnie w miejscu,
gdzie wypowiedział te słowa, znajduje się główny punkt kolportażu Pisma
Świętego. Biblia wciąż pozostaje największym bestsellerem na świecie. [ Cóż to za księga, że przyciąga uwagę i wywołuje podziw tak wielu ludzi? Co stoi za tą mistyczną mocą Pisma Świętego? Czym ono w końcu jest? Otwórzmy je i przeczytajmy. „Całe Pismo przez Boga jest natchnione” — mówi apostoł Paweł. A apostoł Piotr dodaje: „Albowiem proroctwo nigdy nie przychodziło z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym”2. A więc Bóg jest jego autorem. Biblia posiada potężną moc, która potrafi przemienić życie ludzi. Jest ona drogowskazem do wybawienia, niosącym nadzieję grzesznemu człowiekowi. Pismo Święte ukazuje nam Jezusa Chrystusa, który stał się naszym Zbawicielem. Oto dlaczego Biblia nazwana jest żywym Słowem Bożym. Posiada ona tę życiodajną moc, która przemienia życie, zmienia charaktery ludzi, dodaje mocy słabym, odwagi załamanym, a umierającym daje nadzieję. Jezus spędzał swój czas na dokonywaniu przemiany w ludziach. I to jest sednem religii chrześcijańskiej. I to jest również sercem Biblii. Jezus wiedział, jaka to moc zmienia człowieka: „Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi”3. To prawda wyswobadza człowieka, przemienia go. To prawda powoduje, że pijak staje się kochającym ojcem. To prawda wyzwala narkomana z nałogu. To prawda czyni wyspę kanibali bezpieczną dla podróżników. Przy tak wielu dzisiejszych zwiedzeniach zapytujemy, co to jest prawda? Jezus odpowiada: „Słowo twoje (Boga) jest prawdą”4. Pismo Święte jest prawdą. A moc Słowa Bożego zmienia serca tych, którzy chcą być przemienieni.
|
|
[ |
||||
|
główna |
pastor |
lekarz |
zielarz |
rodzina |
uzależnienia
| kuchnia
| sklep |
||||
|
|
||||
|
© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. |
||||
 |
|
|||
Wyobraźmy
sobie, że oto któregoś dnia znaleźliśmy się na jałowej Pustyni Synajskiej.
Duszący skwar! Suchy, palący piasek rozpościerający się na każdym metrze.
Gorąco nie do zniesienia. Dla zmęczonej karawany podróżników jedyne
urozmaicenie w tej monotonii to ruch słaniających się na nogach
wielbłądów.
