nadzieja.pl > czytelnia > niezwykłe... | dokument tekstowy |
NIEZWYKŁE ZWIEDZENIE |
Wszystkie zjawiska spirytystyczne opierają się na pierwszym kłamstwie szatana, o którym czytamy w Piśmie Świętym: „Rzekł wąż do kobiety: Na pewno nie umrzecie” 1 MOJŻ. 3,4. Prawo Boże, spisane przez Mojżesza, kategorycznie zabraniało porozumiewania się z umarłymi za pomocą mediów spirytystycznych: „Nie będziecie się zwracać do wywoływaczy duchów ani do wróżbitów. Nie wypytujcie ich, bo staniecie się przez nich nieczystymi; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym” 3 MOJŻ. 19,31. Niemal wszystkie formy dawnego czarnoksięstwa i magii oparte były na wierze w możliwość kontaktowania się z umarłymi. Ci, którzy oddawali się praktykom czarnoksięskim, głosili, że mają łączność z duchami zmarłych i za ich pośrednictwem odkrywają tajemnice przyszłości. Ta sama wiara w łączność z umarłymi stała się kamieniem węgielnym pogańskiego bałwochwalstwa. Wierzono, że bożki były po prostu uduchowionymi symbolami zmarłych bohaterów. Religia pogan opierała się na kulcie zmarłych. Wierzono również i w porady otrzymywane od zmarłych. Słynne wróżby Grecji i Rzymu miały właśnie taki charakter. SKUTKI PODDANIA SIĘ ZWIEDZENIU
Gdy Saul,
król Izraela, zlekceważył Boże rady, wskutek popełnienia zuchwałych
grzechów, całkowitego odrzucenia Słowa Bożego oraz napomnień proroka,
wtedy Duch Święty odszedł od niego, pozostawiwszy go swemu własnemu
losowi. Nie mając żadnej odpowiedzi na swoje modlitwy udał się, wbrew
zakazom Pisma Świętego, do wróżki w En-Dor, która znana była z tego, że
wywoływała duchy (patrz
1
SAM. 28,5-25).
Biblia opisuje smutny koniec, jaki spotkał Saula po wizycie u czarownicy,
która była medium szatana. Dworzanie opowiedzieli królowi o czarownicy, która mieszka w En-Dor. Kobieta ta zawarła przymierze z szatanem i poddała się jego władzy, służąc jego celom. W zamian za to książę ciemności czynił przez nią cuda i wtajemniczał w swoje ciemne sprawy. Z odrazą do samego siebie Saul udał się z dwoma sługami do owej czarownicy. Cóż to za opłakany widok! Król Izraela z własnej woli staje się jeńcem szatana. Oto wybrany przez Boga człowiek odrzuca jasną drogę Ducha Bożego i wybiera mroczną ścieżkę szatana. Czyż może być gorsza niewola od tej, w którą dobrowolnie oddaje się człowiek i to najokrutniejszemu z tyranów? Saul zażądał od wróżki wywołania proroka Samuela, którego dawniej nie słuchał, a który teraz już nie żył. Postać, którą przywołała wróżka z En-Dor, nie mogła być Samuelem. Prochy Samuela spoczywały w grobie, a „umarli — jak mówi Pismo Święte — nic nie wiedzą” KAZN. SAL. 9,5. Co więcej, nawiązanie łączności z Samuelem, jako prorokiem, byłoby bezpośrednią łącznością z Bogiem, a przecież Pan nie komunikował się z Saulem (patrz 1 SAM. 28,6). Opisany seans spirytystyczny posiadał zresztą wszystkie znamiona i cechy współczesnych seansów tego typu. KIM SĄ TE DUCHY? „Kobieta odrzekła Saulowi: Widzę nadludzką istotę wychodzącą z ziemi” 1 SAM. 28,13. Kim są te nadludzkie istoty? Kim są te duchy, które są wywoływane? Apostoł Paweł pisał: „Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” EFEZ. 6,11-12. Tymi złymi duchami są zbuntowani aniołowie, którzy podążyli za Lucyferem w jego walce przeciwko Bogu. To oni są twórcami wszelkich zjawisk spirytystycznych. Duchy te wraz ze swoim wodzem, szatanem, zostały już dawno wyrzucone z nieba, zachowały jednak wiele ze swych poprzednich cech, jak również i moc. Właśnie dlatego szatan może dokonywać wielu rzeczy, które wydają się być sprzeczne z prawami natury, i których żadna metoda naukowa również nie jest w stanie wyjaśnić. „A gdy wam będą mówić: Radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepczą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych?” IZAJ. 8,19. MISTRZOWSKA PRÓBA ZWIEDZENIA
Pismo Święte
ostrzega, że w czasach ostatecznych szatan w przeróżny sposób będzie się
starał zwieść ludzi, nawet tych oczekujących na powrót Pana. „I nic
dziwnego; wszak i szatan przybiera postać anioła światłości. Nic więc
nadzwyczajnego, jeśli i słudzy jego przybierają postać sług
sprawiedliwości; lecz kres ich taki, jakie są ich uczynki”
2 KOR.
11,14-15.
Pismo Święte ostrzega, że tuż przed powtórnym przyjściem Jezusa Chrystusa dojdzie do szczególnego zwiedzenia, gdy szatan przemieni się w anioła światłości. Główną sceną tego dramatu będzie chwila, kiedy szatan ukaże się jako Chrystus. Kościół długo czekał na przyjście Zbawiciela i na spełnienie swych nadziei. Teraz wielki oszust upozoruje przyjście Pana. W różnych częściach świata szatan objawi się wśród ludzi jako majestatyczna istota o oślepiającej jasności, zgodnie z opisem Jana w Apokalipsie. JEDYNE ZABEZPIECZENIE PRZED ZWIEDZENIEM „Gdy wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, owce zaś idą za nim, gdyż znają jego głos” JAN 10,4. Jest to trafna ilustracja właściwego stosunku prawdziwych dzieci Bożych do swego umiłowanego pasterza, Jezusa. Owce idą za Pasterzem, bo Go znają. Znają też dobrze Jego głos. „Za obcym natomiast nie pójdą, lecz uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych” JAN 10,5. Tak więc najlepszym zabezpieczeniem przed wszelkimi zwiedzeniami jest prawdziwa znajomość i zażyła łączność z prawdziwym Pasterzem — Jezusem Chrystusem. Gdy zaprzyjaźnimy się z Nim, nie pójdziemy radzić się wahadełka, nie pójdziemy szukać rad u różnego rodzaju przepowiadaczy przyszłości, nie będziemy się kontaktować z umarłymi poprzez media w czasie seansów spirytystycznych.
Nasza
znajomość i zażyłość z dobrym Pasterzem będzie możliwa dzięki codziennemu
studiowaniu Pisma Świętego oraz pielęgnowaniu ducha modlitwy, czyli stałą
łączność z Bogiem. „Owce zaś idą za nim, gdyż znają jego głos”. „Za obcym
natomiast nie pójdą, lecz uciekną od niego”. |
główna |
pastor |
lekarz |
zielarz |
rodzina |
uzależnienia
| kuchnia
| sklep |
||||
|
||||
© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. |
||||
|