|
Stary
Testament zawiera ponad 400 specyficznych proroctw mesjańskich, które
wypełniły się w życiu Jezusa z Nazaretu.[1] Jeśli były
częścią Pisma Świętego przed Jego narodzinami, wówczas potwierdzają
mesjański status Jezusa, a jeśli dopisali je tam później chrześcijańscy
kopiści, wtedy chrześcijaństwo jest wielkim blefem.
Dzięki licznym kopiom ksiąg starotestamentowych z Qumran dziś nie ma
wątpliwości, że proroctwa te były częścią Starego Testamentu na długo
przed powstaniem chrześcijaństwa. Faktem jest też, że wypełniły się w
życiu Jezusa. Przypadek? Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się
choćby kilku spośród setek starotestamentowych proroctw w Jezusie z
Nazaretu?
Zbadajmy to, posługując się klasyczną definicją prawdopodobieństwa i
wiedzą o zdarzeniach niezależnych. Jeśli prawdopodobieństwo jakiegoś
wydarzenia wynosi 1:5, a innego 1:10, to prawdopodobieństwo wystąpienia
obu wynosi 1:50. Na przykład rzucając symetryczną, sześcienną kostką do
gry, prawdopodobieństwo wypadnięcia dowolnej ilości oczek jest stałe i
wynosi 1:6. Uzyskanie w dwóch kolejnych rzutach, powiedzmy 3 oczek, wynosi
1:36, a w trzech kolejnych rzutach 1:216, itd. Na podobnej zasadzie
obliczmy prawdopodobieństwo wypełnienia się w Jezusie
tylko 10 proroctw mesjańskich:
1. „Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan
jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u
narodów!”
1 MOJŻ. 49,10.
W Izraelu było 12 plemion, wśród których Jezus mógł się narodzić.
Patriarcha Jakub, żyjący blisko 2000 lat przed Jezusem, zapowiedział, że
Mesjasz będzie potomkiem czwartego z jego dwunastu synów, a mianowicie
Judy. Prawdopodobieństwo, że Chrystus narodzi się w plemieniu Judy,
wynosiło więc 1:12, a byłoby mniejsze, gdybyśmy wzięli pod uwagę, że
Mesjasz miał pochodzić z linii króla Dawida
JER. 23,5,
a Jezus był potomkiem Dawida, zarówno ze strony Marii
ŁUK. 3,31,
jak i Józefa
MAT. 1,6.16.
Przyjmijmy jednak stosunek zaledwie 1:100, czyli 1:102.
2. Ale ty, Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi
wyjdzie Ten, który będzie władcą Izraela. Początki Jego od prawieku, od
dni zamierzchłych.”
MICH. 5,1.
Proroctwo to, zapisane setki lat przed narodzinami Jezusa, wskazywało na
Betlejem w Judei jako miejsce narodzin Mesjasza. Jezus mógł przyjść na
świat w którymkolwiek z przeszło 2000 miasteczek i osiedli judejskich,
toteż prawdopodobieństwo narodzin w Betlejem wynosiło 1:2000. Dla
ułatwienia przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo rzędu 1:1000, a więc
1:103. []
3. „Oto ja posyłam mojego anioła [posłańca], aby przygotował drogę przede
mną.”
MAL. 3,1.
Posłańcem, który przygotował drogę dla Jezusa, był Jan Chrzciciel. Ilu z
mieszkańców Betlejem miało poprzednika, który przygotował drogę dla ich
misji? Jeden na milion? Przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo 1:100.000,
czyli 1:105.
4. „Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto
twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i
jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy.”
ZACH. 9,9.
Słowa te napisał prorok Zachariasz na 500 lat przed Chrystusem. Ilu
mieszkańców Betlejem wjechało do Jerozolimy w roli władcy na oślęciu?
Nikt, prócz Jezusa
ŁUK. 19,35-38.
Zapytajmy więc ogólniej: Ilu władców wjechało do Jerozolimy na oślęciu?
Niewielu. Załóżmy prawdopodobieństwo 1:100.000, a więc 1:105.
5. „Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł
na mnie piętę”
PS. 41,10.
Jeden z najbliższych przyjaciół zdradził Jezusa. Judasz podjął tę decyzję,
gdy przyjmował chleb z ręki swego Mistrza podczas Ostatniej Wieczerzy
MAT. 26,47-48.
Zdrada władcy przez przyjaciela nie należała do rzadkości, dlatego
przyjmijmy prawdopodobieństwo równe 1:1000, czyli 103.
6. „Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie
zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem.”
IZAJ. 50,6.
Od zarania dziejów zginęło wielu władców, ale niewielu zostało zbitych i
wyszydzonych przed swoją egzekucją, zapewne żaden tak, jak Jezus
MAT. 26,67; MAR. 14,65.
W naszych obliczeniach uwzględnijmy jednak prawdopodobieństwo równe
1:10.000, czyli 1:104.
7. „Wtedy spojrzą na Mnie, na Tego, którego przebodli... To są rany, które
mi zadano w domu moich przyjaciół.”
ZACH. 12,10; 13,6.
Słowa te wyrzekł sam Bóg! Dłonie i stopy Jezusa zostały przybite do
krzyża, a Jego bok przebity włócznią
JAN 19,37.
Żydzi nie stosowali ukrzyżowania, gdy Zachariasz pisał te słowa, a i
później kamienowali ludzi oskarżonych o przestępstwa religijne. Mimo to
przyjmijmy prawdopodobieństwo rzędu 1:100.000, a więc 1:105. []
8. „I Jahwe rzekł do mnie: ‘Wrzuć to garncarzowi, wspaniałą zapłatę, na
jaką mnie oszacowali’. I wziąłem trzydzieści srebrników i wrzuciłem
garncarzowi w domu Pańskim.”[2]
ZACH. 11,13.
Zgodnie z tym osobliwym proroctwem 30 srebrników za zdradę Mesjasza miało
trafić do świątyni, a z niej w ręce garncarza. Judasz po śmierci Jezusa
udał się do świątyni, aby oddać kapłanom pieniądze, które wcześniej wziął
od nich za wydanie Jezusa, a kiedy ich nie przyjęli, gdyż były splamione
niewinną krwią, rzucił je na posadzkę świątyni. Kapłani, zakupili za nie
od garncarza pole na cmentarz dla ubogich cudzoziemców
MAT. 27,5-7.
Zapewne w całej historii ludzkości nie było drugiego przypadku, gdy
zwrócone pieniądze za zdradę przyjaciela trafiły w ręce garncarza.
Przyjmijmy prawdopodobieństwo 1:1.000.000, czyli 106.
9. „Znęcano się nad Nim, lecz On znosił to w pokorze i nie otworzył swoich
ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed
tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył ust swoich... Policzony
został pomiędzy przestępców”
IZAJ. 53,7.12.
Jak wielu zawisło niewinnie, niczym Jezus, pomiędzy dwoma przestępcami?
Ilu z tych niewinnie skazanych nie otworzyło ust w swej obronie? Niewielu.
Przyjmijmy prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako równe 1:100.000,
czyli 1:105.
10. „Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni
się wpatrują, sycą mym widokiem; moje szaty dzielą między siebie i los
rzucają o moją suknię”
PS. 22,17-19.
Żołnierze podzielili szaty Jezusa między siebie, a o wierzchnią suknię
zagrali w kości, aby jej nie dzielić, gdyż była cała tkana
JAN 19,23-24.
Nielicznych skazańców spotkał dokładnie taki los. Załóżmy
prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako 1:100.000, czyli 1:105.
Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się 10 starotestamentowych
proroctw mesjańskich w życiu Jezusa z Nazaretu? Na
pytanie to możemy odpowiedzieć w przybliżeniu, mnożąc obliczone wcześniej
prawdopodobieństwa spełnienia się powyższych dziesięciu proroctw
mesjańskich: 1/(102 x 103 x 105 x 105 x 103 x 104 x 105 x 106 x 105 x
105). Otrzymamy prawdopodobieństwo rzędu 1:1043! []
Liczba 1:1043 jest trudna do wyobrażenia, bo na przykład gdybyśmy
podzielili cały glob ziemski na 1 kg kawałki, otrzymalibyśmy w
przybliżeniu dopiero 1 z 25 zerami! Prawdopodobieństwo przypadkowego
wybrania jednego, specyficznego 1 kg kawałka ziemi wynosiłoby więc 1:1025.
Gdybyśmy podzielili słońce na 1 kg kawałki, otrzymalibyśmy ich 1 z 30
zerami. Prawdopodobieństwo trafienia na specyficzny 1 kg kawałek słońca,
wynosiłoby dopiero 1:1030.
Alfred Edersheim, wybitny uczony z uniwersytetu w Oksfordzie wymienił w
swym monumentalnym dziele o czasach Jezusa 456 starotestamentowych
zapowiedzi wypełnionych przez Mistrza z Nazaretu![3] Przy czym ich mesjańskie
odniesienie nie jest wyłącznie chrześcijańską interpretacją, gdyż Edersheim wziął pod uwagę tylko proroctwa uznawane za mesjańskie przez
starożytne źródła rabiniczne![4]
Wypełnienie się 2-3 proroctw mesjańskich w Jezusie z Nazaretu byłoby mało
prawdopodobnym przypadkiem. Wypełnienie się 10 z nich przypadkiem jest
praktycznie niemożliwe, a przecież Pan Jezus wypełnił przynajmniej 456
starotestamentowych proroctw! Rachunek prawdopodobieństwa dla wypełnienia
zaledwie 10 z nich przez Jezusa wyniósł około 1:1043. Wybitny szwajcarski
matematyk, Lecomte duNouy, powiedział, że wydarzenie o podobnym
prawdopodobieństwie nie ma szans, aby się wydarzyć.[5] A cóż dopiero,
gdybyśmy wzięli pod uwagę 456 wypełnionych przez Niego proroctw!
W świetle powyższych danych, odrzucenie Jezusa jako Mesjasza byłoby czymś
niedorzecznym i sprzecznym z dostępnymi faktami.
Peter Stoner, po zbadaniu prawdopodobieństwa wypełnienia się w Jezusie
zaledwie 8 proroctw mesjańskich, napisał słusznie:
„Kto nie uznaje w Jezusie zapowiedzianego w Piśmie Świętym Syna Bożego,
ignoruje fakt, który ma za sobą więcej dowodów, niż jakikolwiek inny fakt
na świecie.”[6]
Dr Alfred J. Palla jest biblistą i historykiem, autorem książek „Sekrety
Biblii” i „Skarby Świątyni”.
PRZYPISY:
1. 1. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus the Messiah, s.
163, 710-741.
2. The Interlinear Bible, s. 727.
3. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus the Messiah, s.
163, 710-741.
4. Ibid., s. 710-741.
5. Cyt. w: Luther Sunderland, Darwin’s Enigma: Fossils and Other
Problems, s. 130.
6. Peter W. Stoner, Robert C. Newman, Science Speaks, s. 112.
|
|